The Doctor's Secret Love

Ho Seok POV.

Hindi ako makapaniwala sa lahat ng pinaggagawa sakin ng asawa ko. Panay-panay na ang pagsusungit niya sa akin pero grabe iyong nangyare sa akin noong nakaraan. Naiinis lang ako kasi halos 2 months na kaming sex. Tama ba? Oo Tama 2 months na. Hindi ko lang kasi kaya na wala kaming ginagawa. Puro nalang virus yung sinasabi niya. Last month nakasex ko itong guardian ng isang patient. Ang tagal na. Parang gusto ko na sumuko. Kasi ang tagal na namin pero walang nabubuo sa amin. Napansin ko ang pananaba ng asawa ko. Panay din pabili niya ng sandwich sa subway. Nandito ako sa isang coffee shop. Nagpapawala ng antok. Nakamask ako pero kapag iinom ng coffee medyu aangat ko yung mask. Parang abandon city na yung lugar, karamihan mga Doctor ang nandito at yung mga bantay ng patient. Hanggang sa...

"Hey, it's you Seok?". Si Yoshida campus girlfriend ko before. Nasa Japan ito, nakauwe na pala ulet siya.

"Yoshida. Long time no see. Anong ginagawa mo dito?". Sabi niya. Napansin naman niyang nalungkot ang dalaga kung kaya't tinanung niya.

"Bakit? May nangyare ba?". Nilapit niya ang upuan niya at saka niyakap ito dahil nagstart na itong umiyak. Wala naman nakakakilala sa kaniya na doctor, dahil hindi niya kadepartment ang mga ito. Pero habang inaalo niya si Yoshida, pakiramdam niya may mga Mata na nagmamasid sa kaniya.

**

Taehyung POV.

GRABE. HINDI KA BA NAUUBUSAN NG BABAE. Galit na Sabi niya sa kaniyang sarili. Nakita nanaman kasi niya si Dr. Jung na may kasamang babae sa isang coffee shop. Pauwe sana siya sa simbahan para magpahinga, pero napahinto siya nang makilala niya ang pamilyar na hilatsa ng lalake.

"Bwesit kang hayop ka. Nadedepressed na asawa mo kakaisip sa mga pinaggagawa mo tapos ikaw puro kapa paglalandi." Napansin ko yung pagtayo nung dalawa. Gaya ng unang beses, sinundan niya ang dalawa.

**

Dra. Jung POV.

NASA kalagitnaan kami ng operation ng liver duct ng biglang magdropped ang BP ng patient. At nagkaroon ng madaming dugo sa tinatanggalan naming bara.

"Irrigation." Sigaw ko. Nilinis naman niyon ang dugo. Kinapa ko kung saan nanggaling iyong tagas, kinakabahan na ang lahat.

"Focus. Bawal kayong kabahan kung ayaw niyong mamatay ang pasyente." Nang makapa ko na ang butas, humingi muli ako ng apparatus at saka ipinagpatuloy ang operation. Nang matapos ko iyon. Si Dr. Pacure ang nagtahi.. "Cut" sabi ni Dr. Pacure.

"Cut" Sabi ko.

"Good job guys." Sabi saka tuluyan nang lumabas ng operation room. Masaya naming ibinalita ni Dr. Pacure ang magandang balita kay Ms. Alonte.

"Success po ang operation, kailangan lang po ng mother mo ng therapy para lalo pang gumaling ang opera." Palabas na ako ng operation room ng magcode blue. Nakareceived ako ng text. Isang patient na may sintomas ng Tripophobia. Halos manginig ako nang makita ko yung balat niya. Sariwa na iyon, mukhang binalatan ito.

"Dalhin niyu sa isolating room. Tanggalin niyu yung mga machine na may bilog-bilog o butas-butas. Bilis." Sabi ko. Kasama ko si Dr. Pacure.

"We need to seclude her mind in that thing na kinatatakutan niya then going some test until she turn be fine. We need to do our best Dr. Pacure this is dangerous cases. Even me, you know my past." She said.

"Yes I know it ate." Dr. Pacure said.

**

Ho Seok POV.

"Hindi na daw kasi tatagal ang buhay ng Mister ko. Anytime pwede na siyang mamatay." Niyapos-yapos pa ako ni Yoshida. Lalo tuloy nanigas yung veins ko lalo na yung pecker. Maganda si Yoshida at hindi ko iyon matatanggi kaya nga naging kami noon. The problem is hindi ko lang talaga gusto ang ugali nito sa kama kung minsan. Yoshida love pricking the butthole. That's what I really hate. But I love her moves. Inaya ko siya.

"Wanna ride? Don't prick me." I said. Umiiyak man pumayag na ito. Papunta kami sa SUGOD HOTEL. Parang may nagmamasid talaga sa amin. Pumunta na kami sa Frontdesk. Nakilala ako ng babae. "Kayu ulit sir." Sabi nito.

"Yung dati ulet. Wag kang maingay." Sabi niya dito. Si Yoshida nauna na sa may tapat ng lift. Hindi ko na napigilan yung sarili ko nang makaakayat na kami tinakbo agad namin ang room 76. Nagulat ako kasi mas aggressive siya. Rounds is not a number but when it comes to attach on us it becomes a number more than 1. She was shouting on too much lechery and she was holding her breathe until we found the final elysium.

**

Taehyung POV

Nakita ko sila nakakadiri talaga parehas mabalahibo lalo na yung bababeng mukhang haponesa. Nasa labas ako, sa terrace ng kwarto nila. May camera akong dala-dala at nagvideo ng kalaswaan nila. Ayoko kasing pasilip-silip lang. Tapos wala naman ako papakita na ebidensiya kay Dra. Jung.

All of my operation pinasa ko muna kay Dr. Pacure at kay Professor Jang. I'm also a professor like Dra. Jung and Professor Jang. Pero si Dr. Jung at Dr. Pacure is same lang ng level of being Doctor. Almost 5 days na kami dito. Pero wala pa ding sign na uuwe na ang mga ito.

Akala ko uuwe na sila, so gaya ng ginawa nila I stay here also. And kunyare pakanta-kanta kapag matatapat sa pintuan nila sa pambabaeng boses.

"So open up your morning light. And say a little prayer for right. You know that if we are to stay alive. Then see the peace in every eye..." kanta ko.

Kapag nakakalampas na ako nakikita ko siyang pasilip-silip. Siyempre nagtatago ako. At kinuhaan siya ng litrato ng palihim.

Hindi na ko makakapayag ng ganito. Walang uwian ang dalawa sa hotel lang nagstay.. Nakapagcheck-out na yung dalawa. I'm about to check out pero bumalik si Dr. Jung so nagtago ako sa halaman. Sa gilid ng hagdan. Sobra Kong nagalit sa mga pinaggagawa niya kaya nagagawa ko lahat-lahat ito. Wala naman magiging problema kung sana lang pinahalagahan niya yung babaeng gusto ko.

"Ms. If someone asked kung may Jung Ho Seok na nagcheck-in dito please huwag ninyong sasabihin and pakidelete yung name ko sa check-in monitored niyu." Sabi nito at umalis. Agad akong lumapit sa babae. At tinanung kung anong sinabi ni Ho Seok.

"Ms. Anong sinabi sayu ni Jung Ho Seok?". Hindi nasagot yung babae. Kaya napilitan siya na gumawa ng hakbang.

"Ikikiss kita at sasabihin mo sakin o hindi mo sasabihin sakin pero sasapakin kita. "Gigil niyang Sabi. Napangiwi yung babae. Pero ngumiti rin ng malaki dahil may reward siya kapag nalaman niya yung sinabi ni Jung Ho Seok.

"Sir naman e. Ang sunget niyo naman palagi. Lagi kayong nagchecheck-in wala naman kayong kasama." Pinandilatan niya ito at saka kinalampag ang lamesa.

"Sasabihin mo ba o hindi". Pananakot niya.

"Ito na sasabihin na. Hindi niya nga pinapaalam na nagchecheck-in siya dito. Tapos pinabubura niya yung Record niya." Sabi ng babae sa front desk.

"Binura mo na ba? Tanong niya dito. Umiling naman ito. At pinakita sa kaniya ang Record ng lahat ng nagastos. Hiningi niya ang OR ng lahat ng ginastos ng mga ito. Mga walanghiya. Ang laki ng ginastos samantalang ako pabiscuit-biscuit lang sila ang daming mamahalin na course ang inorder. Nakapangalan iyon lahat kay Ho Seok.

"Okay Thank you. Tanginamo huwag kana umasa ng kiss." Sabi niya sabay alis.

"Bwesit ka sir." Dinig niyang Sigaw ng babae.

"Bahala ka diyan akala mo naman babalik pa ko diyan. Mukha mo." Sabay sarado ng Malakas ng pinto.

**

Dra. Jung POV.

"The fakes regarding to ERA Virus antidote is spreading, and the reason why it is happened. Instead of praying they cursing their fellow Filipino. Most of the time instead of following the protocols made by the government they against on it. That's there's of people's life at risk. Because of being hard headed, disobedience. They always baffled if the government didn't give the right solutions for it and they always complained about the foods, it because of NFA rice, the sardines." I said. Finally I'm here at my boarding house it's only 1 day restday. My husband still working. Sinabihan ko kasi siya na huwag uuwe.

"First at all, the crisis isn't in plan. SO WHY THEY THINK ABOUT COMPARING THE ELECTION TIME AND THE ACTION ABOUT THE CRISIS. They don't know the difference the election preparation and the unexpected crisis is totally different". She said on the telephone conversation with her friends in college. It's Jung Dawon, the sister of her husband.

"Pero ate, some people said. China made the virus is a planned, and now the virus is about to erase in China. I think China is the safest place now." Dawon said. She was eating sandwich but she didn't even eat any junk food because she loved to be fit and look more young. She hate body like the author of Conceited. Sorry to offend but it's true Rosemarie Seda. She said on her mind and think again about her husband. She feels her tummy became bigger than usual. But it's fine for her. "About your brother. I wanna asked something, Dawon." I said.

"Sure what it is?". She said to her.

"I wanna know if your Kuya is.... *thinking* If he was a playboy when he was at the young age?". She asked. Ho seok sister was laughing.

"Nako ate. Ngayon mo lang ba nalaman. May girlfriend iyan si Kuya dati nung college day niya. Muntik niya na mabuntis yung babae, buti nalang daw at mabilis hinila ni girl, kaya nakaiwas. As I know that Yoshida girl is currently living in Japan. But now umuwe dahil yung husband niya nandito at nakaisolate siya now sa Rose Medical Hospital. Iyon ang alam ko ha. After niyang makipaghiwalay sa Yoshida na iyon. Doon na nagstart iyong pagiging player niya. Every month palit. Then nakilala ka niya. Dahil nga saiyo kaya iyan tumino e." Sabi ni Dawon. Naiisip ko palang yung dapat Kong isipin parang binigyan na agad ako ng idea ng kwento ni Dawon.

"Thank you sa kwento. Ingat kayo nila mama diyan ha, huwag na munang maglalabas. Social distancing din. Kami ng Kuya mo nag-aaway lagi dahil sa social distancing na iyan. Hindi na makahirit sa akin." Sabi niya dito. Narinig naman niyang bumuntong hininga si Dawon. Sabay baba ng telephone.

"Bakit kaya?". Habang nakain ako ng pinirito ko potato na dinurog and cheese sa loob then dip sa scrambled egg and bread crumbs. May nareceived akong email hindi ko iyon pinansin at kumain lang ng kumain. Nang maubos ko na iyon napansin kong may text...

"SI HACKDOUGH NANAMAN? ANONG TRIP NANAMAN ITO?". Tiningnan ko yung laman ng message niya.

*Text Message*

From: Hackdough.

Tingnan mo iyong sinend Kong email kung hindi habang buhay mong pagsisisihan na hindi mo tiningnan yung email ko.

*End of Message*

"Anong kalokohan nanaman ito." Hindi ako makatiis kaya tinawagan ang number ni Hackdough.

**

Taehyung POV.

Hawak ko ang cellphone at naghihintay ng reaction naslide ko para sana iopen ang phone, kaso accidentally I accepted the call. Halos malaglag yung puso ko nung marinig ko yung boses niya kinuha ko agad yung machine na magbabago ang voice kinonnect ko iyon sa cellphone ko.

"HELLO. ANO BAKIT HINDI KA NAGSASALITA?". Pagsusungit nito. Pinapanget ko at binaba ng sobra ang totoo Kong boses. Pero ang dating niyon sa kabilang line. Boses babae.

"Hello." Sabi niya

"Babae ka pala hackdough. Bakit ba lagi mong sinisiraan ang asawa ko?". Tanong niya sa akin. Means hindi niya pa din tinitingnan yung message ko sa kaniya.

"Tingnan mo yung pinasa ko sa email mo. And all of the things I'm telling you ay pawang katotohanan. Sa court hindi magiging matibay ang pagpapatotoo kung walang matibay na ibidensiya. Sige tingnan mo muna." Narinig ko ang pagclick ng screen nito. Pero wala akong naririnig na reaction ng magplay yung video.

"Bakit mo ko sinend-dan ng video?". Sabi nito.

"Tingnan mo kung sino ang nasa video. Mamaya makikita mo medyu zozoom ko yung pagkakavideo." Sabi niya 4 minutes of waiting biglang inoff na nito ang call. Hindi ko alam kung nakilala na ba niya, pero napupulsuhan ko na, nakilala niya yung asawa niya. May pasyente ako ngayong araw kaya naman nandito ako ngayon sa hospital. Pero yung puso ko parang hindi mapakali dahil kung nakilala na niya na ang nasa video alam kung umiiyak na siya. Pumunta na ako sa operating room. At agad na sinimulan ang operation. Hindi ko alam pero mabilis ang naging operation, siguro dahil sa kagustuhan din ng pasyente na gumaling.

**

Dra. Jung POV.

Hindi ko alam kung hanggang kailan titigil yung luha ko, kasi alam ko naman sa sarili ko kung ano at saan ako nagkulang.. But I always think about our safe until now kasi wala pang result kung paano talaga gagamutin ang virus. Nag- experiment ako pero hindi pa din sure yun even if my development na kay Shairmine. I didn't know kung ako ba talaga ang mali o sadyang mahilig lang talaga siya sa sex.

"Ano ba tigilan mo na nga iyang kakaiyak mo. Ikaw lang nagmumukhang kawawa sa ginagawa mo." Bigla Kong nakarinig ng katok. Binuksan ko at nakita ko si Taehyung. Anong ginagawa nito..

"May dala Kong foods sinabi kasi sakin ni Dr. Pacure na isa ka daw sa humandle ng patient na hindi ko naasikaso." Sabi nito. Ilang araw itong ng leave nang hindi sinabi kung anong reason. "Ah yun ba tuloy ka." Sabi niya rito.

"Umiyak ka?". Tanong niya sa akin. Pinunasan pa yung luha ko gamit yung sleeve ng polo niya.

"Ah wala ito nanuod kasi ko kanina ng comedy, ganito talaga ko kapag natatawa napapaiyak." Pagsisinungaling niya. Pinaupo niya ito sa sofa at binigyan ng maiinom.

"Pineapple yan." Tanong nito

"Obvious ba? Hahaha natural iyan ginawa ko lang kaninang lunch." Sabi niya pa.

"Bakit sumugod ka pa dito disoras ng gabi. Laking abala ko pa sayu. Alam ko may duty ka ha." Sabi niya dito. Pero nanatiling tahimik ang lalake. Pagkuway nag-open na siya dito walang-wala kasi talaga siyang makukwentuhan man lang. Wala naman siyang kapatid o magulang na pwedeng tawagan. O kahit pinsan man lang sana. Kung si Dawon naman ang kakausapin niya, paniguradong sasabihin agad nito sa parents nila ang nangyare. At siguradong masisira ang reputation nito. "May babae si mr." Sabi niya dito.

**

Ho Seok POV.

Pinauwe ako ni Misis hindi ko alam kung ano ang nakain niya pero 2 days siyang hindi pumasok si Dr. Kim ang humawak ng lahat ng operation niya. Pati yung 4 na ways na gagawin niya sa apat na patient na may kidney stone si Dr. Kim gumawa ng Shock wave lithotripsy, Ureteroscopy, Percutaneous nephrolithotomy at percutaneous nephrolithotripsy. Lahat si Dr. Kim ang ginawa lahat iyon pinahandle ni misis kay Dr. Kim, nandiyan naman si Professor Jang? Pumasok ako sa bahay napakalamig sa loob ng bahay. Hindi nakaopen ang heater.

"Honey may problema ba?". Tanong ko at saka umupo sa sofa at inantay na sumagot siya pero tahimik siya. Makalipas ang 30 minutos may nilabas siyang papel.

"Mamili ka Titigil ka o magdidivorce tayo."